Dinsdagochtend, we zijn lekker bijtijds bij de verhuurder om de auto op te halen. De 17e verdieping van een multi-tenant kantoorgebouw, best hoog en onbereikbaar voor een autoverhuurder 🙂 Eerst moeten we door de bewaking door een poortje gelaten worden om bij de liften te komen. Boven moeten we op een telefoontoestel iemand bellen om de deur open te doen. We zijn toch wel wat anders gewend als het gaat om autoverhuur. De verdere registratie gaan echter soepeltjes.

Het blijkt een riante auto (MPV model, de Proton Exora). Vivians stoeltje was in eerste instantie niet aanwezig, maar dat was gelukkig snel opgelost. Vivian zit lekker comfotabel in d’r stoeltje. Maar eerst gaan we nog even wat lunchen voordat we vertrekken.
De reis naar Melakka duurt nog best lang. De routeplanners kennen de bestemming niet; niet op adres, niet op coordinaten. Het wordt dus zoeken het laatste stuk. In Melakka belanden we, in de buurt, in de Portuguese Settlement. Daar weten ze ons de laatste meters te wijzen gelukkig.

We komen aan bij een Nederlands gezin dat ons vriendelijk onthaalt, ons onze ruime kamer laat zien en we krijgen te horen wat er zoal te doen is in de omgeving. Ze hebben hun fietsen uit Nederland meegenomen dus die kunnen we huren (voor een symbolisch bedrag van EUR 2.50 per dag voor 2 fietsen). Ze hebben zelf een zoontje van vier die op dat moment nog op school zit, maar daardoor hebben ze wel een fiets met kinderzitje. We kunnen dus leuk met z’n drieën gaan fietsen.
We krijgen van de bewoners ook nog te horen dat er een uitbraak van Dengue (knokkelkoorts) is en dat we ons maar beter goed kunnen insmeren. In de wijk van de B&B wordt bijna elke avond gespoten tegen de muggen. Aangezien het huis van een minister naast de B&B zit, wordt in die hoek extra goed gespoten, het lijkt wel alsof de wijk in brand staat, zoveel “rook” zie je bij het spuiten. Goed dat we binnen zitten, want volgens mij wil je niet te veel in contact komen met het goedje.

Het is tijd voor het avondeten dus we gaan met de fiets erop uit om wat te gaan eten. Robert is zich ondertussen beroerd gaan voelen en heeft geen trek. Toch vertrekken we met z’n drieën op de fiets. Robert houdt het geen vijf minuten vol en keert alleen terug om op bed te gaan liggen. Dianne en Vivian gaan samen verder om ergens patatjes en wat yakitori kip te eten. ‘s Avonds laat moet Robert nog wat overgeven waarna het allemaal weer wat beter gaat. Blijkbaar iets verkeerds gegeten, gelukkig geen andere problemen.

De volgende ochtend krijgen we een zeer smakelijk en uitgebreid ontbijtje geserveerd. Deze mensen willen het graag leuk aankleden :). Robert heeft nog niet erg veel trek, maar het gaat al veel beter.

Na het ontbijt gaan we weer fietsen. Met z’n drieën gaan we naar het centrum om de gebouwen met Nederlandse invloeden te ontdekken. Wat is het toch heerlijk om te kunnen fietsen. Het is geen bijzonder drukke stad, dus je voelt je op de fiets geen loslopend wild gelukkig. Melakka heeft een klein centrum met leuke bezienswaardigheden. We bezoeken de replica van het paleis van de Sultan, een “piraten”schip waar Vivian zich een echte piraat waant en ook een heel verhaal ‘leest’ van een informatiebord. Na een lunch bij Nancyś Kitchen (met springrolls, nasi en rendang kip) zijn we kort door Chinatown gefietst. Dianne wil hier wel erg graag nog een keer doorheen fietsen en alle kleine winkeltjes bekijken. Vivian wilt nu echter naar huis, dus we maken het niet te lang (en Robert schaart zich achter de wens van Vivian 🙂 ).

‘s Middags houden we het rustig en ‘s avonds gaan we in de Portuguese Settlement om lekker wat sataytjes te eten. Een bedtijd van 19.30 voor Vivian komt er niet van, maar als ze naar bed gaat, dan slaapt als een roos tot zeker 8.00. Een goed vakantieritme 🙂 Als Vivian slaapt gaat Dianne nog weg voor een massage. De B&B eigenaren hebben Scents and Senses aangeraden en dat is inderdaad een goede tip. 90 minuten voetmassage en thaise massage voor 85 ringit (zo’ n 20 euro), heerlijk!

De laatste ochtend in Melakka gaat Dianne alleen op de fiets naar Chinatown. Robert blijft met Vivian thuis. Zij kan met Julian spelen die wat koorts heeft em daarom thuis is gehouden. Ze houden elkaar lekker bezig.

Aan het einde van de ochtend worden we door de familie meegenomen naar een klein Indiaas restaurant Saravanna waar we gaan lunchen. Dianne gaat er vanuit Chinatown met de fiets naartoe en Robert en Vivian gaan mee in de auto van de familie. De lunch wordt geserveerd op een bananenblad, erg grappige manier van serveren. Robert heeft nog steeds niet erg veel trek, maar Dianne geniet er erg van. Tijdens de lunch horen we hoe de familie in Maleisië is beland. Erg leuk om zo de verhalen te vernemen hoe iemand die altijd in de financiële sector heeft gewerkt in Maleisië uitkomt met een eigen B&B. Na de lunch gaan Dianne en Vivian met de auto mee terug en gaat Robert nog zelf op de fiets een rondje doen langs portals die daar zijn.

In Melakka rijden veel trishaws (riksja’s) die mooi versierd zijn en luide muziek spelen als ze rondrijden. Vivian vindt ze erg leuk om te zien en als  we ‘s avonds nog op stap gaan om een rondvaart te maken over de rivier die door Melakka stroomt, nemen we de hele mooie Hello Kitty trishaw om ons het laatste stukje naar de opstapplaats te brengen. Vivian is helemaal blij. De rondvaart is een erg leuke manier om zo de huisjes langs de kade te zien. Wel erg zonde van de achtergrond die getekend wordt door grote grijze betonnen gebouwen die gebouwd worden door de hele stad heen. Geeft het geheel een behoorlijk triest uiterlijk. Dianne heeft de smaak te pakken en neemt later die avond nog een thaise oliemassage bij Scents and Senses.

De volgende ochtend gaan we inpakken en op weg naar Kuala Selangor, waar de vuurvliegjes zijn.

Als iemand ooit in Melakka een leuk B&B zoekt, dan kunnen we Bagus aanraden. We betaalden 160 ringit per nacht (inclusief ontbijt). Dat is ongeveer 37 euro. Het ontbijt was echt heerlijk, de eigenaren erg vriendelijk, er is speelgoed voor kinderen en de fietsen zijn erg handig.