20 april, Animal Kingdom en St Pete Beach

Zoals Danielle al schreef is onze laatste ochtend in de villa aangebroken. Vanaf hier splitsen we op en zullen we een week apart van elkaar reizen. Dat houdt ook in dat wij dus ons eigen verhaal op moeten schrijven, eens kijken hoe ver we komen. Zo snel als Danielle zullen we niet zijn :-).

We pakken de laatste spullen in. Hebben we echt al zo veel gekocht, of hebben we onze koffers minder efficiënt ingepakt??? Ze zitten aardig vol. Wat zeker niet helpt is dat Vivian eerder deze week een grote knuffelslang van ongeveer 1 meter lang heeft gewonnen. Die gaat voorlopig maar los in de auto en dan zien we aan het eind van de vakantie wel hoe we het ding in het vliegtuig meekrijgen.
image

image

Rond 10.00 doen we de deur van de villa voor de laatste keer achter ons dicht en gaan we op weg naar Animal Kingdom. Het is Eerste Paasdag en we vroegen ons af of dat gunstig zou zijn qua drukte in het park of juist niet. Het lijkt er op dat veel mensen er voor hebben gekozen om gezellig thuis te blijven bij familie, want het valt reuze mee met de drukte in het park. We lopen als eerste naar Kilimanjaro Safaris waar we een Fast Pass voor hebben. Vivian en ik hebben dit afgelopen week al een keer gedaan en Vivian geeft in eerste instantie aan dat ze niet zo’n zin heeft in safari. Zodra ik echter vertel dat Robert het nog niet heeft gezien, wordt ze enthousiast en wijst ze Robert gedurende de hele rit op alles wat hij moet zien, en o wee als hij even niet oplet 🙂 Ook voor een tweede keer is dit een leuke attractie om te doen. Na de rit wandelen we nog de Pangani Forest Trail waar we nijlpaarden en gorilla’s zien en daarna gaan we vanuit Africa op weg naar Asia om Expedition Everest te doen (ook met Fast Pass). We wilden Vivian meenemen in de rij en dan een babyswitch doen aan het eind van de rij (dat 1 ouder wacht met kind terwijl de andere ouder in de ride zit, en na afloop van de rit gaat het kind met de andere ouder mee en doet de eerste ouder de ride), maar we krijgen te horen dat Vivian niet eens de rij in mag. Dat is bij elke attractie dus anders. We krijgen een Fast Pass kaartje waarmee 1 van ons later de ride kan doen. Aangezien we al 2 FP hebben en nog tijd genoeg om die beide in te zetten, kan 1 van ons (Robert in dit geval) nu 2 keer op expeditie. Dat is altijd leuk, zeker omdat je met een FP slechts 5 minuten staat te wachten, i.p.v. 40 minuten in de gewone rij. Vervolgens wandelen we door naar Dinoland. Vivian wil graag nog een keer in de Triceratop Spin en aangezien de rij slechts 20 minuten is, doen we dat. Daarna gaat Robert in de Primeval Whirl met het FP-kaartje dat ik van de vorige keer had overgehouden. Vivian en ik staan op een mooi plekje te wachten tot hij langs komt in het karretje zodat we een foto kunnen maken. Opeens staat Robert al weer naast ons. Blijkt dat de attractie 2 banen heeft en dat Robert aan de andere kant geeft gereden. Geen actiefoto dus van hem.

Het is al weer tijd voor een volgende FP, die voor Dinosaur. Van Danielle en Sandor hadden we al gehoord dat die attractie niet geschikt is voor kleine kinderen, en dus splitsen we weer op. Robert gaat eerst en ik ga met Vivian ballen gooien aangezien ik van de vorige keer nog kaartjes hiervoor over had. De eerste bal die Vivian gooit is gelijk raak en ook de tweede belandt op een plek waar je een prijs wint. Bal 3 en 4 leveren niets op. Gelukkig maar, want Vivian had weer 1 van de ballen in geel gegooid, wat inhoudt dat ze een bolle kikker van zo’n 60 centimeter hoog mee naar huis mocht nemen. Ik heb gevraagd of ze misschien de veel plattere (maar nog altijd zo’n 50 centimeter lange) schilpad kon krijgen i.p.v. de kikker. Gelukkig was deze medewerkster wel zo vriendelijk om dat goed te vinden. Toen ik de vorige keer namelijk de 1 meter lange slang wilde laten liggen en liever een kleine knuffel mee wilde nemen voor Vivian, toen kon dat niet. Ondanks de ruil is onze uitdaging bij het inpakken voor de vlucht naar huis weer wat groter geworden.
image

Ik heb nog twee kaartjes voor bv. ballen gooien, maar ik wil niet nog meer knuffels winnen, en daarom mag Vivian iets kiezen waarbij de kans dat ze wint veel kleiner is. Ze gaat voor water spuiten en gelukkig wint ze niets. Dan zien we Goofy en Pluto staan. Vivian heeft wel zin om ze te knuffelen, en dus gaan we in de rij staan voor een handtekening en knuffel/foto.

image

Ondertussen komt Robert terug van Dinosaur (wat inderdaad niet voor kleine kinderen geschikt is wat mij betreft) en wisselen we elkaar af, zodat ik ook Dinosaur kan doen. Wat is zo’n FP toch fijn. Hoewel de gewone rij ook niet heel lang is, scheelt het toch zo weer 20 minuten wachten. Als ik terug loop hebben Robert en Vivian inmiddels Goofy en Pluto al ontmoet en staan ze in de rij voor Donald Duck waar Vivian ook nog mee op de foto wil.

image

Ze is na 5 dagen Disney helemaal gebrainwasht en is helemaal into de Disneyfiguren 🙂 Na een korte stop in de dinospeeltuin lopen we vervolgens richting de Maharadja Jungle Trek. We komen daarbij langs The adventurers outpost waar je Minnie en Mickey kan ontmoeten en zien dat de wachtrij slechts 10 minuten is. Eenmaal de deur door blijkt dat de wachttijd slechts 1 minuut is. Voordat ik het door heb, staan we al in de kamer bij Minnie en Mickey, snel even fototoestel pakken, want Vivian geeft Minnie al een dikke knuffel. En dan weer door naar de Maharadja Jungle Trek. Daar zien we tijdens een korte wandeling o.a. grote vleermuizen. We krijgen een indrukwekkende gaap te zien van 1 van hen.
image

Als we klaar zijn hiermee, is het precies tijd voor de parade, maar Vivian is in slaap gevallen in de buggy, en dus wandelen we richting de uitgang. Het is inmiddels al 16.30 en we moeten ook nog 1,5 uur rijden naar het volgende huisje, Gull Reef Cottage in St Pete Beach, dus het wordt wel tijd dat we op pad gaan.
De rit verloopt soepel en iets over 18.30 komen we aan. De cottage is niet heel groot, maar erg kleurrijk en leuk ingericht. We hebben een eigen zwembad er bij en in de tuin staat ook een hangmat waar Vivian gelijk induikt. De plek onder de hangmat wordt gebombardeerd tot haar hut.
image

Nog even op pad om een pizza te eten en dan ligt onze dame rond 21.30 op bed. Het is maar goed dat het vakantie is en we morgen niet vroeg op hoeven te staan. De weersvoorspellingen zijn goed en dus dromen we ‘s nachts van mooie witte stranden, een blauwe lucht en een warme zee.

Your IP Address is:

3.15.25.245

DEBUG: color=
This entry was posted in Uncategorized. Bookmark the permalink.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.