Het eerste wat vandaag op het programma staat is een bezoek aan de Loch Ard Gorge. Het is zeer winderig en er valt zo af en toe opeens een plensbui uit de lucht, dus het is warm aankleden en op pad. We kunnen de camper vlak bij het eerste uitzichtpunt neerzetten. Wat een prachtige omgeving weer!

Zoals ook op de foto te zien is, is er een enorme regenbui op komst. We proberen in te schatten hoe snel de bui dichterbij komt en lopen nog een stukje verder. Als we het tweede punt bereikt hebben, is het toch wel al tijd om terug te keren. Gelukkig dat de camper zo dichtbij staat, want ongeveer 30 meter voordat we bij de camper zijn, breekt het los en we zijn echt nog maar net binnen voor de grootste hoosbui. Vivian vindt het enorm grappig dat we het laatste stukje naar de camper rennen. De bui duurt gelukkig maar een paar minuten en we rijden vervolgens naar een volgende parkeerplaats, waar de wandeling naar “Thunder cave” begint. We twijfelen of we aan de wandeling moeten beginnen, maar de lucht is helemaal opgeklaard, dus we besluiten de gok te wagen. Voor de zekerheid nemen we de paraplu mee, alhoewel je daar met deze wind niet al te veel aan hebt.

Thunder Cave blijkt een inham te zijn die eindigt in een grote grot. De wind zorgt er voor dat de golven soms hoog tegen de klif aan worden geblazen.

Gelukkig is het weer iets beter nu en we lopen nog een stukje verder.

Nadat we voldoende uitgewaaid zijn keren we terug naar de camper. Net binnen begint het wederom te regenen. We kunnen echt wel zeggen dat we mazzel met het weer hebben.

Het is tijd om op weg te gaan. We willen vandaag naar de Otway Fly Treetop boardwalk (jawel) en misschien nog een wandeling doen om de Triplet Falls te bekijken, om vervolgens in Aireys Inlet te eindigen. Snel op weg dus maar. Onderweg hebben we veel regen gezien, afgewisseld met zonnige momenten.

Bij het op de weg draaien zien we nog weer eens onderstaande herinnering. Zouden ze dit speciaal voor toeristen plaatsen, of moeten de Australiers zelf er ook af en toe aan herinnerd worden dat ze aan de verkeerde kant van de weg moeten rijden?? Je komt de bordjes op heel veel plekken tegen.

Eenmaal aangekomen bij de Otway Fly Treetop locatie is het erg wisselvallig weer en we besluiten om eerst maar eens te lunchen in de camper en daarna te bekijken of we de wandeling wel of niet gaan doen. Robert spreekt even met het meisje achter de kassa en zegt tegen haar dat we overwegen om de treetopwalk niet te doen aangezien het misschien gaat regenen. Het meisje kijkt hem aan en vindt dat geen goede reden: “It’s a RAINforest, it’s even better when it’s raining”. Na dit commentaar en het zien van wat blauwere lucht gaan we toch op pad. En maar goed ook, want wat een mooie wandeling door een regenwoud is dit zeg!. Mooie varens, HELE hoge bomen, met mos begroeide bomen en wat allemaal nog niet meer, adembenemend. En we hebben slechts een paar druppels regen gezien.

Vivian spot onderweg nog een paar dinosauriers.

Even verder begint de daadwerkelijke boardwalk die ons langzaam maar zeker verder en verder van de grond brengt met als hoogtepunt (letterlijk en figuurlijk) de toren die ons vanaf 47 meter hoogte laat genieten van de omgeving, oog in oog met de rainforest canopy. Je beleeft een bos wel op een heel andere manier dan als je gewoon op de grond tussen de bomen door zou lopen.

Na de wandeling is het eigenlijk te laat om nog naar watervallen te gaan dus we besluiten rechtstreeks naar Aireys Inlet te rijden. Onderweg, langs de kust, schijnt de zon met op zee nog buien, met een hele mooie regenboog tot gevolg.

Op de camping aangekomen is het tijd om even te spelen en te eten. Wij halen aan de overkant wat Thais en Indonesisch, terwijl Vivian weer lekker pasta smikkelt. Gelukkig krijgt ze daar nooit genoeg van 🙂