Aangezien Abbey altijd rond 06.00 wakker is, hebben Peta en Danny ‘s ochtends veel tijd om in te pakken. We kunnen dan ook redelijk vroeg op pad richting Phillip Island. De rit duurt slechts 1 1/2 uur, dus we zijn er niet te laat en hebben de hele dag om samen op te trekken. Peta en Danny willen ons eerst meenemen naar Churchill Island, een eiland dat aan Phillip Island is verbonden met een brug.

Hier bevindt zich een ‘heritage farm’ waar we nog net op tijd zijn voor het koeien melken. Robert gaat met Vivian ook bij de koe zitten, maar Vivian vindt het nog wel spannend en heeft geen zin om zelf te proberen melk uit de uier de krijgen. Dit doet Robert dan maar.

Daarna lopen we door naar kooien met hierin cavia’s en kippen voordat we op een grasveld ‘daisy chains’ maken.

Ook zien we hier een oude koetswagen waar we allen in gaan zitten voor wederom leuke foto’s.

We lunchen in het op het terrein gelegen restaurant. Vivian speelt met de deur waar we vlak naast zitten. Abbey wil ook een keer de deur open en dicht doen, maar Vivian is niet echt bereid samen te spelen, waardoor Abbey niet aan de beurt komt. We moeten Vivian even boos toespreken, met een boos kind als gevolg. Wat een dametje is het dan. Stampvoeten, gezicht op onweer, alsof het allemaal heel erg is. Gelukkig is zo’n bui heel snel weer voorbij en deelt ze even later vrolijk een bord calamari met patatjes met Abbey.

Dan vervolgen we onze weg naar Woolamai beach voor een wandeling. De kids gaan naar bed en Dianne blijft bij hen terwijl Danny, Peta en Robert als eersten een wandeling gaan maken. Halverwege de wandeling zien we een rotspunt met hierop een object waarvan Peta roept dat het een zeehond is. Ze is er zo zeker van dat ze dit blijft herhalen. Als we dichterbij komen, is ze zo zeker van haar zaak dat ze zegt een steen op te eten als het geen zeehond is. Danny en Robert lachen amusant hierom. Als we bij de rotspunt aankomen blijkt het een struikje te zijn. We wachten nog steeds tot ze die rots gaat eten.

Foto van vermeende zeehond:

Als we terug zijn is het tijd voor Robert om bij Vivian te blijven en gaan Abbey en Dianne mee om dezelfde wandeling nog een keer te doen. Robert blijft met Vivian lekker rustig bij de camper, want Vivian is toch nog wel moe.

Als iedereen weer terug is is het tijd om naar de camping te rijden.

De campeerplaatsen zijn echt PAL achter het strandje, zo blijkt. Dat is wel leuk om het strand zo dichtbij te hebben. Het water is er ook rustig aangezien deze kant van het eiland niet aan de open zee ligt, maar aan de baai. Het eerste wild is ook al gespot; de camping wordt mede bewoond door vele konijntjes.

We eten de pompoensoep die Dianne gisteren heeft gemaakt.Gelukkig valt de soep goed in de smaak.