Peta was vandaag jarig. We zongen ‘s ochtends allemaal liedjes, zowel in het Engels als in het Nederlands. In het begin was Vivian nog een beetje bescheiden en verlegen, maar later (en zo bleek later, ook de rest van de week) kon ze prima happy birthday ten gehore brengen (een vereenvoudigde versie, dat dan weer wel).
Vervolgens gingen Dianne en Yvonne samen naar eem outlet store om wederom wat te winkelen. Peta nam Robert op sleeptouw en ging naar een park in de buurt waar haar vriendinnen op dat moment waren. Vivian zag de speeltuin en ging samen met Abbey van de glijbaan en op de schommel. Het bleek echter al snel dat het lastig voor Abbey was om met Vivian te spelen, want ze begreep vaak niet wat Vivian wilde en als ze wat wilde vragen aan Vivian begreep die het niet meer. Toch deed ze enorm haar best om samen met Vivian te spelen.
Niet veel later moesten ze weer naar huis, want Peta zou Dianne en Yvonne weer oppikken en afzetten bij het treinstation, want ze wilden naar de Federation Square, in het centrum van Melbourne. Vervolgens moest Abbey naar school en Vivian en Robert gingen mee. Toen later de school weer uit was gingen Robert en Peta Abbey weer ophalen en nog even thuis spelen in de tuin voordat het bezoek kwam. Abbey ging op haar trampoline springen en Vivian wilde er ook bij. Het eerste dat Vivian deed was even uitleggen wat ze eigenlijk wilde en dat was dat Abbey eraf zou gaan zodat ze zelf kon springen. Dit deed Abbey (nadat Robert het had vertaald) zonder mopperen. Robert zei dat ze niet per se hoefde te doen wat er werd gevraagd waarop ze zeer hoffelijk zei dat als het haar gast (Vivian) gelukkig maakte, ze dat voor haar over had. De schat!
Vivian had goed opgelet wat Abbey droeg naar school, want ze ging vervolgens zelf de schoenen van Abbey aantrekken en deed de rugzak om en kwam vertellen dat ze naar school toe moest. Het was leuk om te zien wat Vivian allemaal kopieerde van Abbey (namelijk alles). Abbey was duidelijk een voorbeeld voor Vivian! Erg leuk om te zien.
Vanaf 17.00 kwamen familie (vader, moeder en zus) en vrienden (Megan en Lincoln met 2 kids) van Peta op bezoek voor haar verjaardag. Danny maakte op de bbq lekkere hamburgers met ei en bacon. Het is al snel duidelijk dat Peta erg handig is met het maken van lekkernijen, want als we toetje gaan eten heeft ze genoeg gemaakt voor een heel weeshuis. Cheesecake, ‘slices’ in verschillende smaken, fudge, brownies, lemon cake en verschillende smaken schepijs (misschien vergeet ik er zo gauw een paar, sorry Peta). Peta belooft alle recepten op te schrijven en dat mee te geven, zodat we thuis kunnen proberen om het ook te maken.
Bovendien heeft Peta speciaal voor haar ‘Dutchies,’ zoals ze ons noemt, kangaroevlees ingekocht. Iets dat toch een beetje als bijzonder te boek staat, ook bij Australiers. We kunnen niet anders zeggen dan dat het lekker is, en echt anders is dan andere soorten vlees die we kennen. Dat kan natuurlijk ook nog komen door de marinade, maar het vlees lijkt wat zoeter van smaak te zijn.
Het barbecuen in Australie gaat toch wat anders dan wij gewend zijn. Zijn wij gewend om een bbq met kooltjes aan te steken en er een liefst lange bbq sessie van te maken, zo zijn de Australische barbecues op gas en in plaats van een gril wordt op een plaat gebakken. Heeft zo z’n voor- en nadelen. Danny bakte dus de burgers, het ei, de bacon en de stukjes kangaroe en klaar was het barbecuen.
Als we na het eten in de huiskamer zitten ontdekt Vivian dat er aan de kinderstoel iets kapot is. De vader van Peta probeert het nederlandse woord “kapot” uit te spreken, maar hij spreekt het uit als “kapoet” (Duits en ook Australisch, zo blijkt later). Vivian corrigeert hem vriendelijk (maar wel duidelijk) door op z’n arm te tikken, serieus te kijken en “nee, nee, kapot!” te zeggen. Als blijkt dat hij zijn uitspraak maar niet kan verbeteren (al dan niet bewust) blijft Vivian hem corrigeren. Het wordt een spelletje tussen die 2 dat de hele avond terug blijft komen.
De ouders van Peta zijn zo vriendelijk om aan te bieden om Yvonne naar het vliegveld te brengen in plaats van dat Robert dat doet. Maar goed ook blijkt later, want er zijn wegopbrekingen zonder een duidelijke omleidingsroute en dat had waarschijnlijk heel veel tijd gekost. Nu is Yvonne netjes op tijd op het vliegveld. Gek hoor, ze heeft 4 weken met ons mee gereisd en nu is ze er niet meer bij bij het vervolg. We zullen haar missen!
Your IP Address is: