Yay, vandaag op naar Peta. We gaan om ongeveer 9:30 op pad en zijn rond 11:30 bij haar om de hoek. Wat een gek idee.

Nog even de camper netjes parkeren, Vivian verschonen en de laatste dingetjes pakken en we gaan naar haar voordeur. Robert herkent het al van Google streetmaps, dus het is al enigzins bekend :). De voordeur staat al open (ze was geinformeerd over onze verwachte aankomsttijd) en zodra we voor de deur staan komt ze om de hoek gesprongen om ons te begroeten. Jeetje, wat leuk, elkaar nu eens voor het eerst in HD te zien, en niet via een computerschermpje!

Direct bij binnenkomst krijgen we een rondleiding door het huis. Vervolgens krijgt Vivian van Abbey een hele zwik cadeautjes. Een boekje over een rups, een rugzak die ze, zo blijkt later, veel om wilt hebben. Een feeenjurkje. Glowsticks, een waterverf kleurboek. Erg lief dat ze dat voor Vivian hebben voorbereid. Voor Robert heeft ze ook iets. Het is eigenlijk een inside joke, maar ze heeft een halve ananas en een tros bananen, beide met een strik erom :).

Dan zijn wij aan de beurt met cadeautjes voor zowel Peta als Abbey. Peta is morgen jarig en we hebben de afgelopen paar weken een aantal cadeautjes met ons meegesjouwd. We vinden het leuk om ze gelijk al te geven in plaats van te wachten tot morgen. Ze krijgt een ‘I love Holland’ tas, theedoek en handdoek met molentjes erop, het boek ‘The Undutchables,’ kruidnootjes, stroopwafels en uiteraard drop van ons gekregen. Voor Abbey hebben we een Jip en Janneke-boek in het Engels. Alles viel helemaal in de smaak, op de zoute (salmiak) drop na. We hadden ook zoete drop gegeven gelukkig, want anders was het imago van de Nederlandse drop helemaal verpest geweest. Bij het proeven van de zoute drop verschijnt er een vieze blik op haar gezicht en spuugt ze de drop gelijk weer uit. Peta vindt het later wel erg leuk om familieleden en vrienden dezelfde dropjes te laten proeven. De reacties varieren van “Ik zou er niet zelf voor gekozen hebben” tot het uitspugen van een dropje in de gootsteen. Niemand vindt de salmiakdropballen lekker (we snappen er niets van), maar de schoolkrijtjes vallen, samen met de andere zoete dropjes, bij de meeste mensen wel in de smaak.

Peta heeft inkopen gedaan voor een heerlijke lunch (rolls met geroosterde kip, paprika, sla, tomaat) waar we allemaal enorm van genieten. Wat is het eigenlijk vreemd om aan tafel te zitten met iemand die je alleen maar via internet kent. Het huis had Robert al via Skype en videootjes gezien, maar om er nu dan ook echt te zijn is wel even gek. We voelen ons gelukkig erg welkom. Peta doet net alsof ze het erg leuk vindt om ons te zien 🙂 en het gesprek valt niet stil (later blijkt dat een gesprek nooit stil valt met Peta er bij 🙂 ). Ook Vivian vermaakt zich erg met al het speelgoed dat er ligt. Na 4 weken spelen met 1 bal, de dokterskoffer en 5 speelgoeddieren vindt ze het fantastisch om zich te verkleden, te verven, te puzzelen, te rijden met een speelgoedbuggy, te knutselen, trampoline te springen, tja wat deed ze eigenlijk niet in het eerste uur dat we er waren :-).

Na de lunch gaan Dianne en Yvonne samen met de bus naar het stadscentrum van Melbourne. Morgen is het Yvonnes laatste dag in Australie en ze moet natuurlijk het centrum nog even zien en nog even wat souvenirs shoppen. Eens even kijken dus of er leuk gewinkeld kan worden. Ondertussen blijft Robert bij Peta om te kletsen en bij de kinderen te blijven, die moeten slapen. Vivian mag in Abbey d’r bed slapen en met de verduisterende gordijnen slaapt Vivian erg goed.

Yvonne en Dianne merken dat het centrum van Melbourne best groot is. Aangezien de busrit heen ongeveer 30 minuten heeft geduurd en ze rond 17.30 weer terug willen zijn bij Peta, blijft er zo’n 1 1/2 uur over. Dat blijkt genoeg voor 1 blok winkels bekijken en 1 smoothie drinken. Ze krijgen het voor elkaar om nog meer spullen te kopen met kangaroes en koala’s er op. Bij terugkomst moet Peta hier wel om lachen. Zij zou nooit dit soort dingen kopen. Maar dit geldt ook voor ons als het gaat om bv. Delfts Blauw en daar wil Peta nou juist weer iets van kopen, moch ze ooit naar Nederland komen.

Als we ‘s avonds gegeten hebben (lamb roast met pompoen, erg lekker) gaan we gezellig op de bank zitten en wordt er vooral gekletst over wat wij opmerkelijk vinden aan Australie.
Peta heeft ons gevraagd een lijstje bij te houden en dat hebben we gedaan. Hieronder een aantal zaken:
– Highways die dwars door dorpen en steden gaan. Fietsers en voetgangers die ook buiten de bebouwde kom op de highway mogen. Brievenbussen langs de snelweg.
– Bij wegwerkzaamheden staan er mannetjes met stopborden in plaats van een stoplicht. Als je dan bedenkt dat het echt niet druk is op de meeste snelwegen, dan lijkt het ons niet de leukste baan in de wereld.
– Op veel producten staat aangegeven dat iets 100% australian is. Men vindt het erg belangrijk om eigen producten te kopen en volgens Peta zijn Australiers over het algemeen ook bereid om daar meer voor te betalen.
– Rotary en Lions zijn groot hier. Peta vertelt later dat dat met name op het platteland is.
– Er zijn heel veel public toilets en die toiletten zien er ook nog eens netjes uit.
– De winkelwagentjes hebben een veiligheidsgordel voor de kinderzitjes.
– Het is hier verplicht om met een helm op te fietsen.
– Op veel campings zjin de douches op smurfenhoogte gemonteerd wat van haren wassen een acrobatische toer maakt.
– Er zijn veel Australiers die nederlands spreken of die nederlandse roots hebben. We moeten dus opletten met wat we zeggen over andere mensen 🙂
– Er zijn heel veel speeltuinen in Australie. Elke stad heeft wel een park met een speeltuin, en vaak zijn er ook een bbq en picknicktafels. Ook een klein kraantje om even wat water te drinken vind je op veel plekken. Alles ziet er altijd erg netjes uit.
– De australische manier van bbq-en is anders dan die in NL. Ze bakken al het vlees tegelijk op een met gas of elektriciteit verwarmde plaat, leggen het gebakken vlees op een schaal en dan kan iedereen eten. Bij de openbare bbq’s moet je dan ook de plaat nog schoonmaken voordat je gaat eten, en dat doet iedereen dan ook netjes. We geloven niet dat het in Nederland zou werken.
– Er is heel weinig straatvuil.
– Men is erg bezig met het waterverbruik. In alle toiletgebouwen op campings vind je stickers met bv “a 4-minute shower also cleans your conscience”. Ook hebben alle wc’s een 1/2 flush knop.
– Er zijn weinig wifi-punten.
– Alle supermarkten zijn op zondag open
– We zijn een keer langs de snelweg een bord tegengekomen met de melding dat de eerstvolgende McDonald’s 50 kilometer verderop was. De afstanden zijn hier erg groot.
– In Sydney werd er ergens een “historische” opgraving gedaan. Het ging om iets uit 1960. 

Your IP Address is: