Vanochtend besloten een nachtje bij te boeken. Het is een leuke camping en een dagje zonder reizen is ook wel prettig. Bovendien kunnen we dan nog wat van de omgeving zien.
Om kwart over negen gaan we naar het ‘killer whale museum’. Hoofdzakelijk ter nagedachtenis aan ‘Old Tom,’ 1 van de orka’s die de mensen destijds (jaren 20 vorige eeuw) hielp bij de walvisvangst. Een unieke samenwerking tussen mens en orka. Een groep orka’s zorgde er voor dat een balijnwalvis de baai in werd gejaagd en Old Tom waarschuwde de mensen dan door op het water te slaan met zijn staart. De walvisjagers sprongen dan in hun boot om de balijnwalvis te doden. De orka’s kregen de tong en de lippen te eten als beloning en vertrokken dan weer richting open zee. Een bijzonder verhaal. Old Tom staat als skelet nog opgesteld, er zijn verhalen over de verschillende walvissoorten en er zijn vissersbootjes nagemaakt en tentoongesteld.
Leuk aanvullend detail aan dit museum is, aangezien het aan de baai is gevestigd, dat als er een walvis in de baai gezien wordt, de sirene dan afgaat zodat bezoekers hierop worden geattendeerd.
Na anderhalf uur in het museum rondgewandeld te hebben wandelen we even door de winkelstraat, doen wat boodshappen en gaan vervolgens met de camper ‘Snug Cove Haven’ in. Een kleine haven die van nature zo diep is dat het gebruikt wordt door grote cruiseschepen om hier aan te meren. In de haven lunchen we bij een barretje.
Terug op de camping is het alweer tijd voor Vivian om te gaan slapen en Robert blijft bij de camper. Dianne en Yvonne gaan naar het zwembad om van de zon te genieten. De wind is wel stevig, maar de zon is behoorlijk sterk waardoor het goed toeven is. De wind blijkt zo sterk te zijn dat de stoelen en spullen op de tafel worden weggeblazen. Het zwembadwater is behoorlijk fris. Het is lastig om door te komen, maar eenmaal gewend aan de kou is het lekker om even rond te zwemmen en af te koelen.
Als Vivian wakker is gaan we ons omkleden om naar de zee te gaan. Dat is maar 150 meter lopen, lekker in de buurt dus. De zee heeft behoorlijke golfslag en kent een behoorlijke stroming. Daar komen we achter als we met de voeten in de aanspelende golven staan. Vivian vindt het geweldig, maar ook wel weer een beetje spannend.
Niet veel later heeft Vivian het al wel weer een beetje gezien en als we weer op het zand staan waait er ook nog een vlaag zand langs ons heen, wat zeer doet bij Vivian aan d’r beentjes. We wikkelen haar snel in een handdoek, gaan afspoelen bij de douches en gaan dan weer naar het zwembad. Daar vermaakt Vivian zich ook geweldig, als wil ze ook niet helemaal doorkomen in het water, daar is het toch nog net te koud voor.
Vandaag was een heerlijke rustige dag en ‘s avonds gaan we lekker hamburgers eten.