We werden wakker en konden vaststellen dat de camper niet gestript is geweest, er geen braakschade te bekennen is. Ergo, we zijn met rust gelaten. Zelfs de koplampen zijn niet gestolen, waar Yvonne even aan moest denken toen ze wakker werd.

We hebben nog even wat ontbeten en zijn gelijk weer op pad gegaan.

Vandaag hebben we de camper maar eens getankt, we waren al ruim over de helft van de tank en in Australie weet je maar nooit hoe vaak je een tankstation tegenkomt. De diesel kost hier ongeveer AUD 1,60 per liter. Dat is dus een stuk goedkoper dan in Nederland, maar de camper rijdt helaas niet zo zuinig als onze auto thuis… Dianne heeft het eerste stuk gereden, maar na het tanken mocht ik het weer overnemen. Het was blijkbaar nog maar een paar minuutjes rijden tot de eerste waterval. Het parkeren bij de watervallen is via smalle straatjes en kleine parkeerplaatjes om te keren, dus ik begreep waarom Dianne weer wilde ruilen. De watervallen waren mooi en er waren verder nauwelijks toeristen.

Twee van de drie watervallen (Millaa Millaa Falls en Zillie Falls) waren prima te bereiken, maar voor de derde moesten we een heel stuk voor omrijden, omdat de brug, waar we overheen zouden moeten om daar te komen, afgezet was voor werkzaamheden. Een paar andere bezoekers besloten met hun auto’s toch over de brug te rijden, maar met een camper durfde ik het toch niet helemaal aan. We hebben het hierbij gelaten.

Na het bezoek aan de watervallen zijn we doorgereden naar een plattypus park. Deze bleek echter dicht te zijn op vrijdag. Heel jammer, omdat je daar de mogelijkheid gehad zou hebben om de plattypus (vogelbekdier) te zien en te voeren.

We reden daarom maar door naar het dichbijgelegen plaatsje (Malanda) om bij een speelplaats te pauzeren. Vivian kan daar lekker klimmen en glijden terwijl wij de lunch gaan voorbereiden. Bij de speelplaats waren openbare toiletten en picknicktafels, dus we hoefden niet alle spullen uit de camper te halen. Twee vrouwen die we hier tegenkwamen, verbaasden zich er over dat wij als toeristen in Malanda terecht waren gekomen. Dat is net zoiets als dat er iemand zijn camper neerzet bij ons in de straat, wat moet je daar nou als toerist? Na de lunch ging Vivian nog even spelen om vervolgens in het autostoeltje in slaap te vallen terwijl we verder gingen.

Onderweg kwamen we nog langs Mareeba, een kleine plaats met vliegveldje. Rond dat gebied, zo bleek later, leven heel veel kangaroes. We zagen er een langs de weg liggen, aangereden helaas.

Toen we vlakbij Kuranda waren werd Vivian weer wakker en had ze niet zo’n zin meer om in het stoeltje te zitten. Na ongeveer 10 minuutjes waren we op de camping, dus erg lang hoefde het niet meer te duren. We gingen inchecken bij Kuranda Rainforest Accommodation. Bij het uitpakken is Dianne al snel met Vivian naar het zwembad gegaan terwijl Robert en Yvonne naar het centrumpje gingen om wat boodschapjes te halen. We merkten dat de prijzen in de supermarkt blijkbaar nog hoger konden haha.

Toen we terug naar de camping gingen liepen een stuk of 10 jongeren langs de weg waarvan Yvonne al had opgemerkt dat zij backpackers waren. We stopten om te horen waar ze heen moesten. Ze moesten naar dezelfde camping als waar wij stonden, en zo gingen de 10 backpackers met ons mee. Ze bleken van verschillende nationaliteiten te zijn en het weekend hier te zijn voor vrijwilligerswerk. Ze zullen wel blij geweest zijn dat een camper ze oppikte, want 10 man, met bepakking, past niet zo makkelijk in een auto en ze moesten toch nog ongeveer anderhalve kilometer berg opwaarts naar de camping.

Op de camping gingen we weer gebruik maken van de plaatselijke barbecue. Dat blijkt totaal iets anders te zijn dan we in Nederland zijn gewend. Hier gaat een muntje in het apparaat en deze verhit vervolgens een vaste tijd een bakplaat. Op die bakplaat kan je dan je vlees bereiden. Toen alles gaar was moest de plaat uiteraard weer schoongemaakt worden voor de volgende gebruiker (de bbq stond in de gemeenschappelijke keuken). Gevolg: je vlees is eigenlijk alweer half koud voordat je eenmaal gaat eten. Maar de kipspiesjes smaakten weer heerljk.