Yvonne en ik mochten om 7:40 aantreden in de haven, wel vroeg. Normaal zou Vivian dan al wakker zijn, maar ze had vast nog wel last van d’r jetlag, want ze lag nog lekker te slapen. Ze was die nacht behoorlijk aan het spoken geweest, de kinderliedjes galmden door het apartement van 01.00 tot 2:00 ‘s nachts 🙂

De boottocht was op redelijk ruw water. Yvonne hield het ook niet binnen, helaas. We doken in een groep van vijf duikers en het zouden drie duiken worden. De eerste duik was iets teleurstellend; het rif was niet zo mooi als elders en qua opzienbarende vissen viel het ook vreselijk tegen. Yvonne verloor bij het afdoen van haar masker, nog in het water liggend, haar snorkel. Bij de tweede duik lukte het mij niet om te klaren en heb ik de duik moeten afbreken. Hiervoor in de plaats ben ik wat gaan snorkelen.

Vervolgens wat het lunchtijd en dat was goed verzorgd met een buffet van verschillende salades en koude vleesschotels. Erg smakelijk.

Daarna werd het anker gelicht om naar onze laatste stek van die dag te gaan. Yvonne had er nog haar reisziekte pil voor ingenomen, wijs geworden van de heenweg. Echter, na tien minuutjes zeer langzaam varen waren we al op plaats bestemming. Het was dus helemaal niet nodig geweest. Bij de derde duik heb ik wel weer geprobeerd om mee te duiken. Heeel langzaam kon ik toch een stukje naar beneden komen, waardoor ik uiteindelijk op zo’n 9 meter diepte de rest van de groep kon volgen.

We vonden het een enigzins teleurstellende ervaring. We hadden veel verwacht van duiken in het Great Barrier Reef, maar deze duiken komen niet in onze top 10 terug.

Eenmaal teruggekomen hoorden we van Dianne dat ze met Vivian heerlijk naar het zwembad was geweest en dat Vivian een geweldige dag had gehad.

We hebben de dag afgesloten in een Indiaas restaurant. Vivian heeft heerlijk getekend, gezongen en rondgekeken, maar de Tandoori kip interesseerde haar helaas wat minder. Binnenkort maar weer eens pasta met rode saus en groente maken, zodat ze haar portie vitaminen ook binnen krijgt (of telt een mango-ijsje ook mee?).

Na het eten ging Yvonne met Vivian terug naar het appartement, het was de hoogste tijd voor Vivian. Dianne en ik gingen nog even samen wandelen langs de winkelstraatjes, waar nog best wat open was. Hier heb ik een I love Australia pet gekocht. Bij een barretje hebben we nog een glaasje rose gedronken (AUD 7 per glas!).

Aangezien we zelf ook nog een beetje moe waren zijn we niet veel later teruggegaan en we waren wel nieuwsgierig hoe het Yvonne en Vivian was vergaan. Yvonne wist te melden dat het allemaal erg gemoedelijk en gezellig ging. Ze lag inmiddels te slapen. Wel had Yvonne bij het tanden poetsen bijna Vallen en Stoten creme gebruikt als tandpasta, maar hier kwam ze nog op tijd achter om het te vervangen door gewone tandpasta.